De Geuzen
‘veroveren’ eind 1964 de defensiehaven
De seniorverkenners zochten voor hun gekregen zeilkano naar een winterberging en dachten die gevonden te hebben in de oude Villa Heijenoord. Dat werd toch niks. De zeilkano kwam voor een ligplaats terecht in de Defensiehaven en bleef die winter in het water aan noordkant van de haven tegen het stalen remmingswerk. In 1964 is de verdedigingslinie waar deze haven onderdeel van uitmaakte, ontmanteld.
In het voorjaar van 1965 bleek de kano volgelopen en gezonken te zijn. Alleen het dek hing nog aan de landvasten…
Een dak boven ons hoofd !
Voor seniorverkenners is er geen specifiek spelaanbod, waardoor de leiding zelf naar aansprekende activiteiten moet zoeken. Inmiddels is hopman Klaas Hoekstra op zoek gegaan naar financiële middelen om een echte zeilboot te kunnen aanschaffen. Dat lukt dank zij een gift van het Burgerweeshuis e.a.. Er wordt een Lelievlet rechtstreeks bij de werf Beenakker in Kinderdijk gekocht en door de vader van Sjaak Meijer op een aanhanger gehaald. Zijn ligplaats wordt, dankzij de bemiddeling van
ouders de voormalige Defensiehaven aan de Klingelbeeksweg. Hij krijgt de naam “Jasper Leynsz” en wordt in 1966 door de oprichter van De Geuzen, Oubaas Stigter, te water gelaten. De kleuren van de oorspronkelijke Geuzen-groepsdas worden ook de kleuren van de vlet: de scheephuid blauw, die kleur was indertijd al aan het water toebedacht, en het dek en kuip grijs.
Begin 1966 krijgen de senioren, door bemiddeling van Sjaak Meijer’s vader en inspanningen van Klaas Hoekstra, de beschikking over een ruimte bij de haven in het niet meer in gebruik zijnde houten defensiegebouw (alleen het voorste deel rechts).
Ouders die bij de KEMA werkten, regelen dat Geuzen per auto de weg via het KEMA-terrein naar de Defensiehaven mogen gebruiken. Zij moeten zich eerst melden bij de bewaking van de hoofdingang aan de Utrechtseweg. In de afscheiding, tussen de parkeerplaats van het Elektrum en het terrein rond de defensiehaven, wordt een afsluitbaar hek geplaatst. Fietsers en voetgangers kunnen daar op het terrein komen.
In 1968 wordt de 2e lelievlet aangeschaft die de naam Jan Florisz krijgt.
Deze foto’s op het terrein naast de Defensiehaven zijn van 4 april 1969
Eenvoudige aanleg mogelijkheden in mei/juni 1974. De eerste twee foto’s zijn genomen na de te waterlating van de “Wouter Cieraadszn”. Peter Veenhuizen wrikt de vlet met aan boord de heren Cieraad en Wouter Grotenboer naar de wal. Bij het aanleggen is de sloep “Dirk Duivel” te zien. Die naam wordt in 1987 weer gebruikt voor de aangeschafte 6e lelievlet “Dirk Duivelszn”
1975 De haven kan ook deels droogvallen
1977 Opening zaterdagbijeenkomst 1980 Afsluiting van een zaterdagbijeenkomst
1987 Deze twee foto’s, van het klaarmaken van de sleep voor het zomerkamp in Terherne, laten de slechte stijgersituatie in de haven goed zien
’s Winters kan het waterpeil in de Rijn soms flink stijgen. De Geus is dan niet meer te bereiken
1995 Het vernieuwde Loodsenonderkomen “De Klepcaraven” wordt opgeleverd.
2006 Nog steeds zeer beperkte stijgerfaciliteiten in de haven.
Na de winter gaan op 10 april 2016 de boten weer het water in.
De aanleg stijger begin april 2016
Op 14 april 2016 wordt een nieuwe stijger aan de Westervoortsedijk afgeladen, te water gelaten en naar de Defensiehaven gesleept door “De Geus” en vastgelegd.
De oude loods wordt vervangen door een nieuwe met daglicht doorlatende dakelementen. De loods is zo ruim dat alle lelievlets binnen kunnen liggen waardoor het onderhoud beter én efficiënt verricht worden. En zijn de boten er uit, dan kan de ruimte voor ander doeleinden gebruikt worden.
2021
De Gemeente Arnhem maakt bekend dat in maart begonnen zal worden met het uitbaggeren van de de defensiehaven. Het werk, waarvan de kosten ca € 300,000,- zijn, zal 6 weken duren. Dit bericht zorgt er voor dat verschillende bladen daar aandacht aan besteden.
Door de komst van Lien Menkhorst, eind 1953, als assistent- welpenleidsters, zij woonde toen nog bij haar ouders, kwam de Airborne wandeltocht “in beeld”. Haar ouders woonden aan de Stroodorpweg in Oosterbeek. Lien maakte de andere leid(st)ers enthousiast om met hun speltak deel te nemen. Op de fiets kon je gemakkelijk bij haar ouderlijkhuis komen, waar voor de deur voldoende ruimte was om de fietsen “te stallen”. Vandaar was het maar een klein stukje lopen naar het startpunt in Hartenstein.
n februari 1938 viert de groep haar eerste lustrum, zo blijkt uit het onderstaande krantenartikel.
In het welpenlokaal (een ontwerp van vader Krooneman) had ieder nest zijn eigen “hol”. De toegang bestond uit een lap tentdoek, geverft in de kleur van het nestdriehoekje en daarop de wolvenkop van het installatieteken geschilderd.
