Auteur: Tim Krooneman

Medio 1973 komen op een zaterdagmiddag twee leidsters, mevr. Wilma J. Smit-Heuseveldt en mevr. Diny de Jong-Buurman, resp. groepsvoorzitster en leidster van de Zabedogroep vragen of het mogelijk is dat hun groep zaterdag ‘s morgens in De Rotsblokken bijeenkomsten kan houden.

(Zabedo = Zal best doen), is een Scoutinggroep voor gehandicapte padvindsters (opgericht op 26 april 1962 en was één van de 5 groepen in Arnhem van het NPG, naast Kastanje-, Oranje-, Rijngroep en Lichtdraagsters),

Dat medegebruik moet mogelijk zijn, maar het troephuis is daar niet op ingericht.

géén invalidentoilet,
een trapje tussen de hal en het welpenlokaal.
de buitendeur in de hal is te smal.

Het Stichtingsbestuur en de groepsraad vinden het een goed idee om zo de Zabedo te kunnen helpen en gaan akkoord.

De bijeenkomsten worden in het welpenlokaal gehouden omdat men daar met de rolstoelen door de openslaande deuren naar binnen kan. Het Stichtingsbestuur neemt actie om de toegangsdeur naar de hal te verbreden en het trapje te vervangen door een helling.

In 1975 wordt besloten om de Rotsblokken zodanig te gaan verbouwen voor de Zabedogroep dat het gebouw voldoet aan de eisen van het de Stichting Nationaal Fonds tot bevordering van de revalidatie. Omdat de Stichting Zabedo vanwege het ondersteunen van gehandicapten een beroep kan doen op fondsen die voor de Geuzen niet toegankelijk zijn, worden de stichtingsakten van beide groepen aangepast.

Op 20 april 1976 verkrijgt de Stichting Zabedo toestemming van de gemeente Arnhem om het groepshuis van de Geuzen aan de Diependalseweg 3 te verbouwen. Met de verbouwing van de Rotsblokken wordt in 1977 gestart.

Op 3 juni 1978 opent Burgemeester Roelen de uitbreiding van De Rotsblokken. Groepsvoorzitter Jan Prenger en Diny de Jong van de Zabedo tonen hem de uitbreiding.

Ook de Luctor et Emergo wil gebruik gaan maken van de Rotsblokken. Het beheer van het groepshuis wordt de verantwoor-delijkheid van een beheercommissie waarin vertegenwoordigers van Geuzen, Zabedo en Luctor et Emergo zitting hebben. Een verdeelsleutel voor de exploitatiekosten wordt gehanteerd: 50 % ten laste van de Geuzen / 20 % Zabedo / 30 % Luctor. Leden van die commissie waren vanuit de Luctor o.a. de stichtingsvoorzitter van de Luctor, Joop Rotteveel, Wil Hogenstijn en Jan Verhoeven. Mevr. Henny Vleeming-Kuiper, een ouder van De Geuzen, is de beheerd(st)er van de Rotsblokken.

De Uitbreiding “de Rotsblokken” wordt in 1979 in beeld gebracht

20 maart 1966

Het groepsspel van 5 november 1966

Zoals ieder jaar organiseerde de groep ook in 1966 een gezamenlijke activiteit voor de ca.65 jeugdleden. De Geuzen beston-den immers 20 jaar! De uitwerking van dat spel kwam ik tegen in een map met A4-calques uit de periode 1964-1969. Het bestaat uit vijf door mij met de hand beschreven calques.

Bij het doorlezen besefte ik het grote verschil tussen de situatie toen, nog zonder digitale hulpmiddelen, en nu 55 jaar later.

De onderlinge communicatie beperkte zich toen hoofdzakelijk tot de momenten dat we elkaar zaterdags op De Rotsblokken ontmoetten. Daar sprak je af door wie, wanneer en bij wie thuis het programma gemaakt zou worden voor een volgende bijeenkomst. Omdat niet iedereen thuis telefoon had (en bijna niemand van de leiding een auto bezat) was dit een beperkt hulpmiddel voor de communicatie.

De groepsraden werden in Zevenaar bij Jaap en Lien Duisterwinkel thuis gehouden. Daar ging je per trein heen. Op zo’n bijenkomst werd in grote lijnen de vormgeving van een groepsactiviteit besproken. Kennelijk had ik op me genomen om het programma voor dit postenspel uit te werken.

Allereerst moet je beslissen hoe de benodigde afdrukjes gemaakt zullen worden,

op een stencilmachine of een lichtdrukapparaat.

Voor het maken van stencils had je een typemachine (waar je het inktlint uit-gehaald werd) nodig. Die bezat ik niet. Tekenen op stencil kon wel met speciale stencilpennen, maar vergde veel geduld en tijd. De stencilmachine van De Geuzen stond bij iemand thuis om het groepsblad De Geus af te drukken.

Dus schreef en tekende ik op calqueerpapier met een Rotring-pen gevuld met Oost-Indische-inkt. Maakte je een foutje dan verwijderde je dat met een Estima-retoucheermesje (deze was nog van m’n vader!)

De calques heb ik voor dit bericht even op het raam van mijn werkkamer ge-plakt, waardoor de licht-doorlatendheid iets beter te zien is. Het afdrukken kon in de lichtdrukkerij van Frits Hiddink zijn vader of op mijn werk bij Philips

De afgedrukte documenten: