Onderstaand verslag is een selectie van tekst-delen uit brieven die vaandrig Tim Krooneman gedurende het zomerkamp van de verkenners in Overasselt bijna alle dagen schreef aan zijn vriendin (en vanaf 5 juni 1963 zijn vrouw Anneke van der Heij.) Het geeft een inzicht van de activiteiten.
Het kampterrein is gelegen aan één van Wijchense vennen op Sint Walrick.
De leiding van het kamp berust bij de twee 21-jarige assistent verkenners-leiders (“vaandrigs”) Huib de Heer en Tim Krooneman, die beiden de Gilwell-Woodbadge cursus voor verkenners-leider met goed gevolg hebben afgerond.
Harm Dekker en Rob Hankel assisteren als troepleiders
Tim’s vader wilde eens zien hoe zijn zoon, als één van de twee leiders van van troep, te werk ging. op de achtergrond de ouders van Carl Jibben. Naast de boom zit Huibs vriendin Nienke de Jong (AWL bij de Geuzen horde)
Vader Prenger houdt dochter Bep in de gaten als zij over de evenwichtsbalk loopt. Haar broer Jan (linker foto) heeft laten zien hoe je dat moet doen
Het zomerkamp wordt van 5 t/m 12 augustus gehouden.
In de brief aan de ouders van 20 juni schrijft hopman Tim Krooneman o.a. “Door verschillende omstandigheden is het afgelopen seizoen niet geheel vlekkeloos verlopen, wat voor sommige jongens reden was om de troep te verlaten. Daardoor zal het aantal deelnemers aan het kamp niet erg groot zijn. Ondanks deze tegenslagen heeft de leiding gemeend dit kamp toch doorgang te moeten laten vinden, zodat in dit kamp weer de basis gelegd kan worden voor een nieuw, fris verkennersjaar. Ik hoop dat alle jongens meegaan. Het zomerkamp is niet los te denken van de zaterdagmiddagbijeenkomsten.
Als blijkt dat er slecht 7 verkenners en 4 leiders zullen deelnemen wordt het programma drastisch gewijzigd. We gaan niet op de fiets naar “De Vrijenberg” in Loenen maar vragen de ouders om de verkenners met hun bagage per auto te brengen. De reden is dat we in het spelthema hebben opgenomen dat we vanwege het stijgende water het terrein zo snel mogelijk moeten verlaten. Dinsdags breken we het kamp af en met een gehuurd VW-busje en een privé auto rijden we t z’ allen naar Giethoorn-Noord en slaan ons kampje op in de boomgaard van Hotel Mol. De ouders is gevraagd om hun zoon niets over deze verhuizing te vertellen!
1 Sim Blasweiler, 3 Henk de Greef, 4 Rob Fortanier, 5 Henk Kramers, 6 Gerard Blacquière, 7 Albert B0sveld, 8 Albert Hans Wijnands, 9 Ronny Wissink, 10 Henk Douna, 11 Frits Harmsen, 12 Leo Kroes, 13 Jurry Willemsen, 14 Reinoud Koenders, 16 Dick v.d.Brul, 17 Hans van den Ham, 18 Rudy Huigen.
Ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van de stad Zwolle,
heeft het Scouting district Overijsselse Vechtstreek
een internationaal kamp voor Scouts georganiseerd in park De Weezenlanden
van 2 t/m 9 augustus .
De verkenners van de Geuzen doen daar ook aan mee op aandringen van de twee speladviseur van het district. Dat zijn Jan Prenger en Tim Krooneman die beiden met hun gezin in 1978 naar Zwolle verhuisd zijn. Omdat de troep door het vertrek van Jan zonder ervaren leiders zit, gaan Bep en Elkan Dormits als begeleiders mee.
Het kamp telt ca. 250 deelnemers uit Wales, SW England, Schotland, Warwickshire, Bremen (D), Arnhem, Doesburg, Ommen en Zwolle. De indeling van het kampterrein, achter het Provinciehuis, is hier afgebeeld:
Helaas zijn er (in maart 2023) geen gedetailleerde gegevens over en foto’s van De Geuzen-deelnemers beschikbaar.
Herinneringen van Jeroen Gerlofs dd 9 maart 2023:
Ja, dat was zo’n beetje de hele club die destijds verkenner was. Volgens mij met Sybren Strikwerda als hopman. Verder Ido Dormits, Tom Vleeming, Alphons Westerink, Stefan Mohr, Robin en Frank Spaan, Bob Suttorp, Heiko Fokkens, Robert Witjes. Helemaal zeker ben ik niet.
Het was wel een leuk kamp. Een vlot gemaakt en daarmee rond gevaren. Het boegbeeld werd niet zo gewaardeerd… Op bezoek in het gemeentehuis. Daar hadden ze erna geen sigaren meer. Slapen in een kruiwagen waarna iemand wakker werd bij de kampstaf. De IJsselgroep (Sherpa’s, bezige bijtjes) ontmoet waarmee we later als Rowans nog contact hadden. Koken op houtvuur. Pannen invetten en daarna weer schuren etc. etc.
De Maarten van Rossum-padvindersgroep te Arnhem, viel Zaterdagmiddag een grote eer te beurt, toen de hoofdcommissaris van de N.P.V., mr. J. M. Ravesloot een van haar jeugdige verkenners wegens zijn bijzondere verdiensten voor de troep huldigde.
Het betrof hier de twaalfjarige Frans van Stalborch uit de Rijnstraat, die de beste individuele prestatie van alle Nederlandse padvinders heeft geleverd tijdens de actie „Een heitje voor een karweitje”. Frans van Stalborch verrichtte niet alleen de meest gevarieerde werkzaamheden, maar „verdiende” voorts in één enkele week een totaalbedrag van ƒ 72,70.
De korte huldigingsplechtigheid vond plaats in het troephuis aan de Beekhuizenseweg te Velp. De Maarten van Rossumgroep stond rond de vlaggenmast opgesteld, toen de H.C. door de districtscommissaris, dr B. G. van Griethuysen werd welkom geheten. Deze vond het voor de troep een hele eer, dat de H.C. persoonlijk aanwezig heeft willen zijn.
Mr. Ravesloot zeide steeds goede berichten over de Maarten van Rossumgroep te vernemen. Het gedegen werk van de groep is meermalen op de voorgrond getreden. Het verheugde
spreker dan ook bijzonder, een van de jeugdige verkenners uit deze groep te kunnen huldigen voor een prestatie, die het nodige respect afdwingt. Ook de groep zelf heeft zich inde actie uitstekend gehouden. De hoofdcommissaris wees nog eens op het belang van de naleving van de padvinderswet. Het is niet zo eenvoudig om deze tot uitvoering te brengen. Toch mogen we nooit vergeten om datgene wat er in verankerd ligt na te komen, aldus mr. Ravesloot. Onze grote plicht om anderen steeds behulpzaam te zijn, mogen geen enkele omstandigheid verzaken. Daarmede staat hij verreweg aan de spits.
De hoofdcommissaris riep Frans van Stalborch naar voren te komen en overhandigde hem een fraaie shelter als geschenk, alsmede een bewijs voor een vliegtocht vanaf Soesterberg. Uit het lijvige rapport van verdiensten van deze Arnhemse verkenner bleek, dat hij nabij het Arnhemse station werkzaam geweest is. o.m. vele reizigers met hun koffers geholpen.
De leider van de verkenners, hopman Folmer, bood de hoofdcommissaris een bus echte Arnhemse meisjes aan als bewijs van waardering van diens bezoek. Met een drieweg hoera op het welzijn van de H.C. werd de plechtigheid besloten.
Frans van Stalborch kwam toevallig met De Geuzen in contact doordat hij in september 1957 naar de Uitgebreid Technische School (Spijkerstraat hoek Schoolstraat) ging. De school was in 1956 gestart. In 1957 werden veel jongens toegelaten waardoor er parallelklassen gevormd werden.
Frans kwam in E(lectro)1A. In E1B zaten o.a. Carol van den Hoorn en Tim Krooneman. In het voorjaar van 1958 ging Tim met zijn patrouille de Houtduiven naar de Districtswed-strijden. Daar trof hij ook Frans, PL van de Veluwse Verkenners en klasgenoot Carol, PL van de Arnhemse Padverkenners!
Doordat zowel De Geuzen welpenhorde als de verkennerstroep dat jaar een tekort aan leiding hadden, vroeg Tim aan Frans of hij misschien in beide zomerkampen kon assisteren. Dat wilde hij wel doen!
1958 Zomerkamp te Ugchelen. Welpenhorde De Geuzen
Staande rij vlnr: Carl Visscher, ?, Gerda Addink, Sytze Tuininga, Frans van Stalborch, Henk Bongers, Johan Markus, Willem de Heer, Jos Bokkelkamp, Lien Damhaar, ?,Onno Dekker,?, Lien Duisterwinkel-Menkhorst, ?,?.
Voorste rij vlnr: Carl Jibben,?,Jaap Purmer, ?,?, Steven Scheffers, ?,?, Han te Selle, Kees Purmer, Chris Schönthaler, ?
Max Nathans herinnerde zich dit over “Heitje voor een Karweitje.
Hij en zijn broers wonen in Israel
In de jaren omstreeks 1950 was er een nationaal padvinders project in Nederland met de naam “Heitje voor een karweitje” (een heitje was oorspronkelijk een Bargoense woord. Het is een verkorting van heitbas (‘vijf stuivers’) Een heitje was dus 25 cent en werd meestal aangeduid als “een kwartje” (een kwart gulden)
Tijdens de Paasvakanties trokken de welpen, de verkenners, voortrekkers, leiders en leidsters en zelfs commissarissen er één dag op uit om KARWEITJES voor een HEITJE te verrichten
De bedoeling daarvan was om wat extra’s te kunnen doen (behalve elke dag de goede daad) door geld te verdienen voor je groep. Aangezien er veel padvinders waren die allemaal klusjes wilden doen, moest je wat origineels bedenken.
Ik had dit idee : dat bleek een goede bron van inkomsten te zijn.
Mijn broers Alex en Bram en ik (alle drie Geuzen) gingen op Zaterdag naar de fietsen-stalling op het Velperplein bij Vroom en Dreesman (foto ca. 1960, V&D links met 5 ramen)
Met behulp van een busje witte verf en een kwastje schilderden we de onderste 30 cm van het achterspatbord van de fiets weer keurig wit en pasten ook op de fietsen terwijl de mensen aan het winkelen waren.
Het witte spatbord verdween door het succes van de fietsreflector. De overheid schaft het witte spatbord voor fietsers per 1 januari 1995 af. Het is niet meer nodig, vindt minister Maij-Weggen, om naast een achterreflector ook een dertig centimeter lang “wit staartje” op de fiets te hebben
Het thema van de RSW was dit jaar, in april, de Flintstones .
Ter voorbereiding hadden Bouke en Iris themakleding voor de hele patrouille gemaakt. Na het aanmelden van de patrouille moesten we de tent opzetten en een keuken bouwen. Op een gegeven moment ging er een toeter en moesten we bij de subkampleiding verzamelen deze vertelde ons over de regels en tijden. Daarna gingen we allemaal naar de kampvuurkuil waar een kampvuur door Merlijn gemaakt was . In de kampvuurkuil werden nog wat dingen verteld en kreeg iedereen een avondsnack, voor de niet-vegetariërs een zakje met 3 satéstokjes en voor de vegetariërs een licht aangebrande kaassoufflé. Toen we eenmaal in de tent waren kregen we veel bezoekjes van de Valken waardoor het erg lang duurde dat iedereen sliep
De volgend de morgen vertrok ons Subkamp als eerste met de hike . Het hiken ging erg goed tot de fietsers ons twee keer de verkeerde kant op hadden gestuurd . Tijdens het hiken kwamen we verschillende patrouilles tegen: de ruiterscouts, een patrouille met een stokbrood en een patrouille waar met twee danen waarvan de een cretorus en de andere anus werd genoemd . Maar uiteindelijk waren we toch als eerst bij de Waterberg . Na het hiken hebben we de keuken afgemaakt een pan ontschimmeld [ik was hem vergeten af te wassen].
Vervolgens moesten we koken. We hadden: vlees, pasta, komkommer, tomatensaus en vegaballen . Verder had Iris een heerlijke taart gebakken waar de jury erg tevreden mee was . Na het koken en afwassen was de bonte avond . Wij hadden een kort liedje bedacht het ging zo: He kijk het zijn Bambam en Pebbles de baby’s met bowlingskills ! Na dit geweldige liedje kregen we het en geweldige stukje na het andere te zien .
Daarna gingen we naar de kampvuurkuil en deden we een slecht georganiseerd avondspel. Het ging als volgt: in het bos waren 8 mensen verstopt met ieder een eigen geluid wij moesten ze vinden en kregen dan een handtekening ondertussen waren er 5 mensen met zaklampen die je handtekeningen doorkraste als ze op je schenen . Na de bonte avond en het avondspel moest iedereen, behalve de PL’s, naar de tent.
In de tent waren sommige patrouille leden nogal hyper en duurde het behoorlijk lang voordat ik in slaap viel . De volgende ochtend moesten we de tent afbreken en deden we een ingewikkeld handelsspel.
Daarna werd de uitslag bekendgemaakt: de Valken waren 32e de , de Reigers 9e en de Kieviten 5 !!
Links de Staftent. De patrouilles hebben een eigen terreintje met 8 pers.tent en gepionierde keuken met tafelvuur.
Op de terugweg, 75km. vlnr : Voorop Han te Selle en Ton Jager, 2e Ron van Muilekom en André Kappert, 3e Joop van Muilekom en John Otten, 4e Joost Blasweiler en Charles t’ Sas.
De verkennerstroep, bestaande uit 18 jongens, houdt onder leiding van Hopman Zweers en vaandrig Duisterwinkel hun zomerkamp in Velsen in de duinen, naast het Crematorium Westerveld.
Tot de kampuitrusting behoorde ook de befaamde ronde tent “de Lekke onderzeeër” én een hele grote HUDO: (Houdt Uw Darmen Open)
In die jaren was de kampdoop van de jongens die voor het eerst op kamp gingen, een jaar-lijks terugkerend gebruik. Tijdens het kamp bedachten de PL’s en APL’s hoe de “ceremo-nie” zou verlopen.
Tijdens dit kamp ontstaat ruzie tussen Hopman Zweers en Pieter van Rijn (die, volgens Max Nathans, een echte Geus was en dat gedrag werd in die tijd niet gewaardeerd). Uiteindelijk is de ruzie beslecht met gevulde koeken.