Het kampterrein is gelegen aan één van Wijchense vennen op Sint Walrick.
De leiding van het kamp berust bij de twee 21-jarige assistent verkenners-leiders (“vaandrigs”) Huib de Heer en Tim Krooneman, die beiden de Gilwell-Woodbadge cursus voor verkenners-leider met goed gevolg hebben afgerond.
Harm Dekker en Rob Hankel assisteren als troepleiders
De dagelijkse opening (helaas is de foto niet scherp)Ook hier worden de dekens/slaapzakken regelmatig geluchtEén van de 6-persoons patrouilletenten met oprolbare “muurtjes” (de verticale zijkanten)
Tim’s vader wilde eens zien hoe zijn zoon, als één van de twee leiders van van troep, te werk ging. op de achtergrond de ouders van Carl Jibben. Naast de boom zit Huibs vriendin Nienke de Jong (AWL bij de Geuzen horde)
Er waren meer vaders die tegen een boom leundenNienke was met Huibs vader mee gekomen. Ook hij (de man in pak met stropdas) wilde met eigen ogen zien Huib functioneerde.
Vader Prenger houdt dochter Bep in de gaten als zij over de evenwichtsbalk loopt. Haar broer Jan (linker foto) heeft laten zien hoe je dat moet doen
Roel en mevr. DekkerTroepraad met een jolige vaandrig Huib de HeerDe vader van Charles t’ Sas houdt een toespraak bij het onthullen van een “beeld”. Links de moeder van Tim (vanwege het mooie weer waren zijn ouders ieder op een Solex naar Overasselt gekomen).Onno Dekker en Wim Launspach spelen “drie op een rij” in het zandCarel Jibben zorgt voor warm waterVader t ‘Sas in gesprek met de familie PurmerHuib scheert de “baard” bij Harm DekkerDick Rijssemus neust in de keukenkist
Hr van Muilekom in gesprek met de ouders van Dick RijssemusOnno Dekker is benieuwd hoe ver hij heeft gesprongen
Ook hier worden de dekens/slaapzakken regelmatig geluchtWe stoken op houtvuur en daarom moeten de pannen, vóór ze op het voor worden gezet, met een dun laagje groene zeep ingesmeerd worden. Dan zijn ze gemakkelijker schoon te maken.
Het zomerkamp wordt van 5 t/m 12 augustus gehouden.
In de brief aan de ouders van 20 juni schrijft hopman Tim Krooneman o.a. “Door verschillende omstandigheden is het afgelopen seizoen niet geheel vlekkeloos verlopen, wat voor sommige jongens reden was om de troep te verlaten. Daardoor zal het aantal deelnemers aan het kamp niet erg groot zijn. Ondanks deze tegenslagen heeft de leiding gemeend dit kamp toch doorgang te moeten laten vinden, zodat in dit kamp weer de basis gelegd kan worden voor een nieuw, fris verkennersjaar. Ik hoop dat alle jongens meegaan. Het zomerkamp is niet los te denken van de zaterdagmiddagbijeenkomsten.
Als blijkt dat er slecht 7 verkenners en 4 leiders zullen deelnemen wordt het programma drastisch gewijzigd. We gaan niet op de fiets naar “De Vrijenberg” in Loenen maar vragen de ouders om de verkenners met hun bagage per auto te brengen. De reden is dat we in het spelthema hebben opgenomen dat we vanwege het stijgende water het terrein zo snel mogelijk moeten verlaten. Dinsdags breken we het kamp af en met een gehuurd VW-busje en een privé auto rijden we t z’ allen naar Giethoorn-Noord en slaan ons kampje op in de boomgaard van Hotel Mol. De ouders is gevraagd om hun zoon niets over deze verhuizing te vertellen!
Staand vlnr Han Scheffers, Willem de Heer en Rob Hankel. Zittend: Ronny van Muilekom, Jacky van Besouw, Rob Fortanier, Albert Bosveld, Lex Brenkman, Henk Douna en liggend Dick v.d.Brul
Het werd een gezellig en geslaagd kamp!
Samen ‘piepers jassen”Heerlijk in het water van het Boven Wijde op een zeer warme dagOp bezoek bij oud-hopman Huib de Heer aan het Bovenwijde. De zwembroeken waren in het kamp gebleven en dus werd er in de onderbroek gezwommenDe “helden” Jacky en Henk, zij durfden wel in hun onderbroek te zwemmen
A=Willem de Heer, B=Rob van Haarst, C=Frits Hiddink, D= Maarten de Jonge, E= Frits Harmsen.
1 Sim Blasweiler, 3 Henk de Greef, 4 Rob Fortanier, 5 Henk Kramers, 6 Gerard Blacquière, 7 Albert B0sveld, 8 Albert Hans Wijnands, 9 Ronny Wissink, 10 Henk Douna, 11 Frits Harmsen, 12 Leo Kroes, 13 Jurry Willemsen, 14 Reinoud Koenders, 16 Dick v.d.Brul, 17 Hans van den Ham, 18 Rudy Huigen.
.
Voor de eerste keer mee met het verkennerszomerkamp
Ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van de stad Zwolle,
heeft het Scouting district Overijsselse Vechtstreek
een internationaal kamp voor Scouts georganiseerd in park De Weezenlanden
van 2 t/m 9 augustus .
FIVE FINGERS, ONE HAND
De verkenners van de Geuzen doen daar ook aan mee op aandringen van de twee speladviseur van het district. Dat zijn Jan Prenger en Tim Krooneman die beiden met hun gezin in 1978 naar Zwolle verhuisd zijn. Omdat de troep door het vertrek van Jan zonder ervaren leiders zit, gaan Bep en Elkan Dormits als begeleiders mee.
Het kamp telt ca. 250 deelnemers uit Wales, SW England, Schotland, Warwickshire, Bremen (D), Arnhem, Doesburg, Ommen en Zwolle. De indeling van het kampterrein, achter het Provinciehuis, is hier afgebeeld:
Helaas zijn er (in maart 2023) geen gedetailleerde gegevens over en foto’s van De Geuzen-deelnemers beschikbaar.
Herinneringen van Jeroen Gerlofs dd 9 maart 2023:
Ja, dat was zo’n beetje de hele club die destijds verkenner was. Volgens mij met Sybren Strikwerda als hopman. Verder Ido Dormits, Tom Vleeming, Alphons Westerink, Stefan Mohr, Robin en Frank Spaan, Bob Suttorp, Heiko Fokkens, Robert Witjes. Helemaal zeker ben ik niet.
Het was wel een leuk kamp. Een vlot gemaakt en daarmee rond gevaren. Het boegbeeld werd niet zo gewaardeerd… Op bezoek in het gemeentehuis. Daar hadden ze erna geen sigaren meer. Slapen in een kruiwagen waarna iemand wakker werd bij de kampstaf. De IJsselgroep (Sherpa’s, bezige bijtjes) ontmoet waarmee we later als Rowans nog contact hadden. Koken op houtvuur. Pannen invetten en daarna weer schuren etc. etc.
1st Inverurie o.l.v. Graham Ritchie. Graham en zijn vrouw keerden na enkele dagen terug, haar moeder was overleden. Graham kwam na afloop zijn groep ophalen
Girl Guides uit SW England. Zij verbleven na het kamp nog een week bij gastgezinnen
De Maarten van Rossum-padvindersgroep te Arnhem, viel Zaterdagmiddag een grote eer te beurt, toen de hoofdcommissaris van de N.P.V., mr. J. M. Ravesloot een van haar jeugdige verkenners wegens zijn bijzondere verdiensten voor de troep huldigde.
Het betrof hier de twaalfjarige Frans van Stalborch uit de Rijnstraat, die de beste individuele prestatie van alle Nederlandse padvinders heeft geleverd tijdens de actie „Een heitje voor een karweitje”. Frans van Stalborch verrichtte niet alleen de meest gevarieerde werkzaamheden, maar „verdiende” voorts in één enkele week een totaalbedrag van ƒ 72,70.
De korte huldigingsplechtigheid vond plaats in het troephuis aan de Beekhuizenseweg te Velp. De Maarten van Rossumgroep stond rond de vlaggenmast opgesteld, toen de H.C. door de districtscommissaris, dr B. G. van Griethuysen werd welkom geheten. Deze vond het voor de troep een hele eer, dat de H.C. persoonlijk aanwezig heeft willen zijn.
Mr. Ravesloot zeide steeds goede berichten over de Maarten van Rossumgroep te vernemen. Het gedegen werk van de groep is meermalen op de voorgrond getreden. Het verheugde
spreker dan ook bijzonder, een van de jeugdige verkenners uit deze groep te kunnen huldigen voor een prestatie, die het nodige respect afdwingt. Ook de groep zelf heeft zich inde actie uitstekend gehouden. De hoofdcommissaris wees nog eens op het belang van de naleving van de padvinderswet. Het is niet zo eenvoudig om deze tot uitvoering te brengen. Toch mogen we nooit vergeten om datgene wat er in verankerd ligt na te komen, aldus mr. Ravesloot. Onze grote plicht om anderen steeds behulpzaam te zijn, mogen geen enkele omstandigheid verzaken. Daarmede staat hij verreweg aan de spits.
De hoofdcommissaris riep Frans van Stalborch naar voren te komen en overhandigde hem een fraaie shelter als geschenk, alsmede een bewijs voor een vliegtocht vanaf Soesterberg. Uit het lijvige rapport van verdiensten van deze Arnhemse verkenner bleek, dat hij nabij het Arnhemse station werkzaam geweest is. o.m. vele reizigers met hun koffers geholpen.
De leider van de verkenners, hopman Folmer, bood de hoofdcommissaris een bus echte Arnhemse meisjes aan als bewijs van waardering van diens bezoek. Met een drieweg hoera op het welzijn van de H.C. werd de plechtigheid besloten.
Frans van Stalborch kwam toevallig met De Geuzen in contact doordat hij in september 1957 naar de Uitgebreid Technische School (Spijkerstraat hoek Schoolstraat) ging. De school was in 1956 gestart. In 1957 werden veel jongens toegelaten waardoor er parallelklassen gevormd werden.
Frans kwam in E(lectro)1A. In E1B zaten o.a. Carol van den Hoorn en Tim Krooneman. In het voorjaar van 1958 ging Tim met zijn patrouille de Houtduiven naar de Districtswed-strijden. Daar trof hij ook Frans, PL van de Veluwse Verkenners en klasgenoot Carol, PL van de Arnhemse Padverkenners!
Doordat zowel De Geuzen welpenhorde als de verkennerstroep dat jaar een tekort aan leiding hadden, vroeg Tim aan Frans of hij misschien in beide zomerkampen kon assisteren. Dat wilde hij wel doen!
vlnr: Harm Dekker (in hemd), Han Scheffers, Frits Hiddink, Hans de Jong, Steven Scheffers, Kees van Rijn, Pieter van Rijn, Roel Dekker achter Harm vlnr.: Tonny Boshuizen, Hans Siebelink, Leo van der Heu, Wolfert van Leeuwen, Rob Hankel, Tonny Markus. achterste rij: Frans van Stalborch, Hans Reymes, Jan Stigter, Toon van Essen, Hans Niemantsverdriet, Tim Krooneman.
1958 Zomerkamp te Ugchelen. Welpenhorde De Geuzen
Staande rij vlnr: Carl Visscher, ?, Gerda Addink, Sytze Tuininga, Frans van Stalborch, Henk Bongers, Johan Markus, Willem de Heer, Jos Bokkelkamp, Lien Damhaar, ?,Onno Dekker,?, Lien Duisterwinkel-Menkhorst, ?,?.
Voorste rij vlnr: Carl Jibben,?,Jaap Purmer, ?,?, Steven Scheffers, ?,?, Han te Selle, Kees Purmer, Chris Schönthaler, ?
Max Nathans herinnerde zich dit over “Heitje voor een Karweitje.
Hij en zijn broers wonen in Israel
In de jaren omstreeks 1950 was er een nationaal padvinders project in Nederland met de naam “Heitje voor een karweitje” (een heitje was oorspronkelijk een Bargoense woord. Het is een verkorting van heitbas (‘vijf stuivers’) Een heitje was dus 25 cent en werd meestal aangeduid als “een kwartje” (een kwart gulden)
Tijdens de Paasvakanties trokken de welpen, de verkenners, voortrekkers, leiders en leidsters en zelfs commissarissen er één dag op uit om KARWEITJES voor een HEITJE te verrichten
De bedoeling daarvan was om wat extra’s te kunnen doen (behalve elke dag de goede daad) door geld te verdienen voor je groep. Aangezien er veel padvinders waren die allemaal klusjes wilden doen, moest je wat origineels bedenken.
Ik had dit idee : dat bleek een goede bron van inkomsten te zijn.
Mijn broers Alex en Bram en ik (alle drie Geuzen) gingen op Zaterdag naar de fietsen-stalling op het Velperplein bij Vroom en Dreesman (foto ca. 1960, V&D links met 5 ramen)
Met behulp van een busje witte verf en een kwastje schilderden we de onderste 30 cm van het achterspatbord van de fiets weer keurig wit en pasten ook op de fietsen terwijl de mensen aan het winkelen waren.
Het witte spatbord verdween door het succes van de fietsreflector. De overheid schaft het witte spatbord voor fietsers per 1 januari 1995 af. Het is niet meer nodig, vindt minister Maij-Weggen, om naast een achterreflector ook een dertig centimeter lang “wit staartje” op de fiets te hebben
De naam Wontollastam bestond al voordat De Geuzen bestonden!
Jaap Duisterwinkel schreef in de jaren 90 daarover het volgende:
“Ik heb aan de wieg gestaan van de Wontollastam. Het was de naam van de stam van de NPV-groep de Zwervers, waaruit de Geuzen zijn ontstaan.
Hopman Stigter nam de patrouille de Houtduiven van de Zwervers mee en maakte daaruit zijn eigen groep, eerst Zwervers II genaamd, maar al gauw De Geuzen. Toen de Zwervers lagen te zieltogen ben ik vanuit die groep overgestapt naar de Geuzen als vaandrig. Een aantal jaren later werd ik groepsleider en kwam bij ons de gedachte op een voortrekkersstam te vormen.
Hopman Stigter en ik hebben een half jaar stage gelopen bij de Vikingstam van de Veluwse Verkenners. Stigter nog wat langer. De eerste voortrekkers van de Wontollastam waren Toon van Essen, Huib de Heer, Pim te Wechel en Tim Krooneman.
De naam van de stam werd door mij als oud-Zwerver voorgesteld. Ik werd oubaas en Cor den Besten (oud Vikingstam) baas. Wat later traden Han en Steef Scheffer, Frits Hiddink Peter van Staa (allen betrokken bij de welpenleiding) toe en even later de verkenners seniorpatrouille van Cor den Besten. De meesten van hen werden op traditionele VT-manier na een avondwake op de St Jorisvlag door mij geïnstalleerd. Wij hadden in De Rotsblokken ons eigen stamlokaal.”
Cor den Besten trok in de eerste jaren er met de stamleden regelmatig op uit. Doordat hij als fotograaf in dienst was bij het Openluchtmuseum, beschikte hij over een goede camera die hij ook bij stamactiviteiten wel eens gebruikte. De onderstaande foto’s zijn met dat toestel gemaakt.
vlnr Roel Dekker, ? Cor, ? en Toon van Essenvlnr: Tim Krooneman, in de tent Frits Hiddink en Wouter van Zeijst, staand Jaap Duisterwinkel en Cor den Besten, gehurkt: Steven Scheffers, Rudie de Boer en Alex Nathansvlnr staand: Alex, Rudie, Steven en Wouter, voorgrond: Pim , Tim, Cor en Frits. Aan de tekens op de baret kun je zien dat Wouter PL was geweest, Pim ass.welpenleider is, Tim ass. verkennersleider is, Cor ass stamleider.Wouter van Zeijst en Alex NathansJan Spanhake (links) en Toon van Essen rechts op hike.Alex, Cor en WouterPionieren op de helling achter De Rotsblokken
Het Facebook van Oud-Arnhem plaatste op 22 september 2022 het volgende bericht:
“Arnhem, Jansstraat 1946
Op Koninginnedag zaterdag 31 augustus 1946 marcheerde een lange rij padvinders door de stad. Fotograaf De Booys maakte een mooie serie van de padvinders in de Jansstraat vanuit een raam boven zijn fotozaak op de hoek met de Jansplaats (rechts). Welke padvindersgroepen precies op al die foto’s staan is helaas niet gedocumenteerd.”
Welke padvindersgroepen daaraan deelnemen is moeilijk te achterhalen. In 1946 bestonden er namelijk vier padvind(st)ers organisaties. Voor jongens waren dat: de Nederlandse Padvinders (NPV) en de Verkenners van de Katholieke Jeugdbeweging (VKJB) en voor de meisjes het Nederlandse Padvindsters Gilde (NPG) en de Nederlandse Gidsen (NG).
De jongensgroepen waren voornamelijk te onderscheiden aan de kleur en uitvoering van hun groepsdas die alle leden droegen. Bij zwart/wit foto’s is dat moeilijk te herleiden. Daarnaast was er ook nog een verschil: de insignes op hun trui of borstzakken.
De meisjesgroepen hadden een ander uniform. Hoe je daaraan kon zien tot welke landelijke vereniging zij behoorden, weet ik niet.
In de winkel bovenaan rechts met het boog-raam),
dat is op de hoek van de Jansstraat en de Janslangstraat,
is sinds 5 Octo-ber 1931 Boekhandel J.B.L.Krooneman Jr. gevestigd.
De meeste van de 500 bezoekers aan deze jamboree in het klein willen graag op de hoogte blijven van het nieuws thuis, maar of ze na gisteren nog veel tijd zullen overhouden om hun lijfblad te spellen moet worden betwijfeld, want het Indabaprogramma is druk bezet. Het vermeldt diverse inleidingen (over allerlei onderwerpen op hei gebied van de padvinderij) tea-party’s, kampvuren, shows en natuurlijk ook enkele excursies.
Gisteren is de derde Wereldindaba officieel geopend: de vlaggen gingen in top, er was een toespraak door hoofdcommissaris E J. H. Volkmaars, voorzitter van de nationale pad vindersraad. Indaba nummer drie, staat op het programma dat de deelne-mers bij hun aankomst in de handen gedrukt kregen. Wat Indaba betekent ? Het woord stamt uit Afrika waar het bijeenkomst van stamhoofden betekent. En omdat de ontmoeting in Ommen bestemd is voor padvindersleiders en -leidsters gaf men aan deze kader-jamboree die Afrikaanse naam.
Nadat op het grasveld de Nederlandse driekleur was gehesen. luisterden de in carrévorm opgestelde deelnemers naar een toespraak van de heer Volkmaars. Hij wees op de opzet van deze bijeenkomst, zei dat de padvinderij over de gehele wereld op het ogenblik ongeveer 8,5 miljoen leden telt en legde de nadruk op de grote betekenis van vriendschap tussen de volkeren.
Nauwelijks was het applaus waarmee al die akela’s, oubazen en hopmannen de woorden van de heer Volkmaars onder-streepten, weggestorven of er klonk een formidabele knal, die werd geproduceerd door een soort raket naar de maan. Uit de raket kwamen een kleine honderd postduiven te voorschijn die fladderend de vrijheid verkozen. Na de duiven kwamen de maanmannetjes, in vreemdsoortig kostuum gestoken welpen die hun rol uitstekend speelden.
Het meest opvallend in het kamp is wel de 16 meter hoge totempaal, waarop staat vermeld waarheen het gevaarte al is geweest. Deze paal, die ter gelegenheid van de eerste jamboree in Engeland in 1920 werd geschonken door padvinders uit Singapore heeft de padvinders en padvindsters steeds vergezeld wanneer er weer een grote internationale bijeenkomst werd gehouden.
Op de website van Gilwell Ada’s Hoeve is meer informatie te vinden over het ontstaan en onderhoud van deze totempaal op het Jongensveld.
Het thema van de RSW was dit jaar, in april, de Flintstones .
Ter voorbereiding hadden Bouke en Iris themakleding voor de hele patrouille gemaakt. Na het aanmelden van de patrouille moesten we de tent opzetten en een keuken bouwen. Op een gegeven moment ging er een toeter en moesten we bij de subkampleiding verzamelen deze vertelde ons over de regels en tijden. Daarna gingen we allemaal naar de kampvuurkuil waar een kampvuur door Merlijn gemaakt was . In de kampvuurkuil werden nog wat dingen verteld en kreeg iedereen een avondsnack, voor de niet-vegetariërs een zakje met 3 satéstokjes en voor de vegetariërs een licht aangebrande kaassoufflé. Toen we eenmaal in de tent waren kregen we veel bezoekjes van de Valken waardoor het erg lang duurde dat iedereen sliep
Veel deelnemers aan en staf van de RSW op de Waterberg
De volgend de morgen vertrok ons Subkamp als eerste met de hike . Het hiken ging erg goed tot de fietsers ons twee keer de verkeerde kant op hadden gestuurd . Tijdens het hiken kwamen we verschillende patrouilles tegen: de ruiterscouts, een patrouille met een stokbrood en een patrouille waar met twee danen waarvan de een cretorus en de andere anus werd genoemd . Maar uiteindelijk waren we toch als eerst bij de Waterberg . Na het hiken hebben we de keuken afgemaakt een pan ontschimmeld [ik was hem vergeten af te wassen].
Vervolgens moesten we koken. We hadden: vlees, pasta, komkommer, tomatensaus en vegaballen . Verder had Iris een heerlijke taart gebakken waar de jury erg tevreden mee was . Na het koken en afwassen was de bonte avond . Wij hadden een kort liedje bedacht het ging zo: He kijk het zijn Bambam en Pebbles de baby’s met bowlingskills ! Na dit geweldige liedje kregen we het en geweldige stukje na het andere te zien .
Daarna gingen we naar de kampvuurkuil en deden we een slecht georganiseerd avondspel. Het ging als volgt: in het bos waren 8 mensen verstopt met ieder een eigen geluid wij moesten ze vinden en kregen dan een handtekening ondertussen waren er 5 mensen met zaklampen die je handtekeningen doorkraste als ze op je schenen . Na de bonte avond en het avondspel moest iedereen, behalve de PL’s, naar de tent.
In de tent waren sommige patrouille leden nogal hyper en duurde het behoorlijk lang voordat ik in slaap viel . De volgende ochtend moesten we de tent afbreken en deden we een ingewikkeld handelsspel.
Daarna werd de uitslag bekendgemaakt: de Valken waren 32e de , de Reigers 9e en de Kieviten 5 !!
Taart als beloning voor de goede resultaten RSW én verjaardag Rens van Grunsven
vennen op Sint Walrick.
De leiding van het kamp berust bij de twee 21-jarige assistent verkenners-leiders (“vaandrigs”) Huib de Heer en Tim Krooneman, die beiden de Gilwell-Woodbadge cursus voor verkenners-leider met goed gevolg hebben afgerond.
.
Het meest opvallend in het kamp is wel de 16 meter hoge totempaal, waarop staat vermeld waarheen het gevaarte al is geweest. Deze paal, die ter gelegenheid van de eerste jamboree in Engeland in 1920 werd geschonken door padvinders uit Singapore heeft de padvinders en padvindsters steeds vergezeld wanneer er weer een grote internationale bijeenkomst werd gehouden.
