In de zomer van 2022 is de Welpenhorde op zomerkamp geweest in het clubhuis van Scoutingvereniging Die Wiltgraeff, aan de Scheidingslaan in Wageningen. Met 17 Welpen en 6 leiding (helaas 1 minder dan gepland omdat Ikki ziek was), zijn ze naar het oude Egypte gereisd.
Onder leiding van archeoloog Mang ontdekten de Welpen de tijd van de farao’s. Helaas ging het de eerste dag al mis. De twee farao’s Kaa en Akela, die allebei beweren de enige echte farao te zijn, hebben daarover onenigheid en daarbij stoot farao Kaa een antieke vaas om, die breekt. Daardoor worden er vloeken losgelaten.
De farao’s zijn nu boos op elkaar en dat kan maar op één manier beslecht worden: een oud-Egyptisch pot levend stratego! Nadat de strijd gestreden is, is het tijd voor een lekker glaasje limonade. Dan komen de Welpen achter de eerste vloek: er waart een mummie rond op het kampterrein.
Gelukkig weten we hoe de mummie weer tot rust kan worden gebracht. De Welpen maken mummiebeeldjes met takken uit het bos en wol. Na het eten gaat Egyptisch hogepriester Hathi voor in een processie met de zelfgemaakte mummiebeeldjes, wierook en de vredesui. Daardoor wordt de mummie gekalmeerd en is het gevaar voor vandaag geweken.
De volgende dag begint al niet veel beter, want de leiding is getroffen door een ruzievloek. Om het gekibbel te kunnen verhelpen, moeten de welpen een natuurtocht lopen langs de botanische tuinen om helende kruiden te verzamelen die de vloek van de dag opheffen. Tijdens de mooie tocht door het Renkums Beekdal lukt dit gelukkig en aan het einde van de middag is alles weer koek en ei. Onderweg is er ook nog tijd om bij het bezoekerscentrum in de speeltuin pauze te houden.
Na een nachtje lekker te hebben geslapen, is het op de derde dag weer raak. Na het ontbijt wordt de horde door de volgende vloek getroffen. Dit keer is het een droogtevloek. Op het kampterrein komt geen water meer uit de kranen. Om het probleem op te lossen, gaan de Welpen water halen bij de oase en nemen er meteen een frisse duik in. Teruggekomen op het kampterrein, met het water van de oase, begint het water weer te stromen. Het water is zelfs zo overvloedig aanwezig, dat we vanavond ons eerste kampvuur mogen maken van het zomerkamp!
Een nieuwe dag, een nieuwe vloek. Zo begon de vierde dag van het kamp met een vloek over een wervelwind van insecten. Maar ook dit kwaad kon worden afgewend, en wel door vrienden met de insecten te worden. Daartoe gingen de Welpen ze thuis opzoeken: in het Bijenhuis. Daar aangekomen werden ze begroet door een echte imker, die ze kennis liet maken met de bijen en hielp bij het “snijden” van hun eigen potje honing. (Dat is het overzetten van de honing van een grote emmer in een potje.) Met hun eigen potje honing en een nieuwe vriendschap keerden de Welpen terug naar het kampterrein, waar de vloek van de dag weer was verdwenen.
Om dat te vieren, maakten ze samen een Egyptisch feestmaal en was het tijd voor de bonte avond bij het kampvuur! Onder luid gejuich “Vuur van Baloe!” ontsteekt Baloe het kampvuur en kan het spektakel beginnen: er is zang en dans, er worden moppen getapt, marshmallows geroosterd en er is een quiz.
Op de laatste ochtend van het kamp maakt iedereen zich klaar om weer naar huis te gaan. Wacht even, niet iedereen is er… Akela is verdwenen. Om deze laatste vloek op te heffen, maken de Welpen hun eigen vuurtjes en met resultaat: Akela is op tijd terug voor het einde van het kamp en de vloeken zijn voorbij!
